Choroba niedokrwienna serca jest jednym z najczęstszych schorzeń układu krążenia występującym w populacji polskiej. Gdy spowodowana jest miażdżycą tętnic doprowadzających krew do serca, mówimy o chorobie wieńcowej. Naczynia te zwężają się i twardnieją pod wpływem odkładających się w nich płytek miażdżycowych, powodując niewystarczający dopływ tlenu do mięśnia sercowego. Na chorobę wieńcową skarżą się głównie ludzie w wieku starszym, chociaż wczesne rozpoznania można postawić już u niektórych osób po 40 r.ż.. W związku ze zmianami w jakości życia dotyka ona coraz więcej ludzi na całym świecie i jest uważana za jedną z chorób cywilizacyjnych.
CZYNNIKI RYZYKA
Blaszki miażdżycowe mogą zacząć się odkładać już we wczesnej młodości i budować przez wiele lat nie dając objawów. Ich rozwój może być spowodowany różnorodnymi czynnikami:
- Wiekiem
- Płcią męską
- Obciążeniem rodzinnym
- Paleniem tytoniu
- Wysokim poziomem cholesterolu, trójglicerydów, homocysteiny
- Nadciśnieniem tętniczym
- Cukrzycą
- Siedzącym trybem życia
- Otyłością i nadwagą
- Stresem
OBJAWY I POWIKŁANIA
Często pojawienie się pierwszych objawów choroby niedokrwiennej serca następuje po latach jej utajonego trwania, a związane jest z dużym wysiłkiem fizycznym lub silnymi emocjami. Jej symptomy to m. in.: ból w klatce piersiowej, duszność oraz niepokój i lęk. Zignorowanie tych objawów może mieć poważne konsekwencje. Nieleczona choroba wieńcowa prowadzi do niewydolności serca, arytmii, zawału, a nawet zgonu.
DIAGNOSTYKA
Diagnozę stawia się na podstawie zgłaszanych przez pacjenta objawów i licznych badań, takich jak.:
- Morfologia krwi
- EKG spoczynkowe
- EKG Holter
- Próba wysiłkowa
- USG serca (tzw. echo serca)
- Koronarografia
Wczesne rozpoznanie choroby i wdrożenie odpowiedniego leczenia powoduje znaczne opóźnienie jej rozwoju i zapobiega wystąpieniu powikłań.
LECZENIE I PROFILAKTYKA
W terapii choroby wieńcowej stosowane są leki obniżające poziom cholesterolu, rozrzedzające krew, obniżające jej ciśnienie oraz nitrogliceryna, którą pacjent może stosować doraźnie w razie ataku choroby. Leczenie obejmuje również zmianę trybu życia na aktywniejszy, wzbogacenie diety o produkty roślinne i rybne, utratę wagi, ograniczenie palenia tytoniu oraz unikanie stresu.
W przypadku dalszego rozwoju choroby lekarz może zdecydować o leczeniu operacyjnym, które obejmuje:
- Angioplastykę
- Wszczepienie stentów
- Wszczepienie by-passów
Profilaktyka obejmuje popularyzowanie sportu i zdrowej diety w społeczeństwie, ze szczególnym uwzględnieniem dzieci i młodzieży.